Als ik nerveus achter de coulissen sluip,
voordat ik in de huid van een ander kruip,
met alweer dat nare gevoel in mijn maag,
dan rijst de onvermijdelijke vraag:
"Waarom doe ik dit allemaal ?"
Is het de charme van stoeien met taal,
de kick van een overvolle zaal ?
Passie voor toneel, het moet eerst groeien.
Dan is het niet meer uit te roeien.
St. Genesius, je blijft me boeien.
